Θυμέ, θύμ’ ἀμηχάνοισι κήδεσιν κυκώμενε,
ἐνάδευ, δυσμενῶν δ’ ἀλέξευ προσβαλὼν ἐναντίον
στρέρνον, ἐν δοκοῖσιν ἐχθρῶν πλησίον κατασταθεὶς
ἀσφαλέως · καὶ μήτε νικῶν ἀμφάδην ἀγάλλεο,
μήτε νικηθεὶς ἐν οἴκῳ καταπεσὼν ὀδύρεο ·
ἀλλὰ χαρτοῖσίν τε χαῖρε καὶ κακοῖσιν ἀσχάλα
μὴ λίην · γίγνωσκε δ’’ οἷος ῥυσμὸς ἀνθρώπους έχει.
Archiloque
Cœur, cœur troublé dans des deuils sans issue,
Réjouis-toi, garde-toi des maux, arme
Sans faille un cœur adverse, entremêlé
De filets ennemis ; sans pavoiser,
Si tu vaincs ; et garde, vaincu, tes larmes.
Fête tes joies sans fâcheries indues
Dans les malheurs ; connais l'homme tel quel.